مدح و مرثیه امام رضا علیه‌السلام و مناجات آخر صفری
اگر چه گـریه نـمـودم دو ماه با غم‌تان مرا ببـخـش نـمـردم پس از محـرم‌تان لباس مشکـی من یادگـاری زهـراست چگونه دل کنم از آن؟ چگونه از غم‌تان؟ بگیر امانـتی‌ات را خودت نگه دارش که چند وقت دگر می‌شـویم محـرم‌تان بـرای سـال دگـر نـه بـرای فـاطـمـیـه بـرای روضـه مــادر بـرای مـاتـم‌تـان دلـم بگـیر که محکـم ترش گـره بزنی به لطف فاطمه بر ریشه‌های پرچم‌تان هزار شکر که از لطف پنجـره فـولاد مـیـان حـلـقـه مـاتـم شـدیـم هــم‌دم‌تــان بیا دوباره بخوان روضه‌های یابن شبیب که من دوباره بسوزم دوباره با دم‌تـان چه شام‌ها که زدی سر به گـریه‌ام اما مرا ببـخـش نـمردم به پـای مـقـدم‌تـان |